Omdat wij zelf geen postkantoor hebben in Broeksterwâld, en

Het einde van november is in zicht, en ik loop al enkele dagen met een vreemd gevoel rond, en volgens mij is het schuldgevoel. Schuldgevoel over de opvoeding van onze kinderen. Want het blijkt dat wij het helemaal verkeerd hebben gedaan! Ik begrijp niet eens dat onze kinderen nog goed kunnen functioneren in de huidige maatschappij! Hadden we nu maar nooit gezegd dat het zwart was. ![]() |
Koffie(pads).
Pagina grote advertenties: “DE is gekozen tot merk van het jaar 2012”. En terecht. Voor mij althans, want ik ben een echte koffieliefhebber,
vooral het eerste bakje ’s ochtends zo rond 6 uur. Heerlijk. Maar ik leut de hele dag door, en op verjaardagen ben ik één van de laatste personen met een koffiekopje voor zich op tafel. Ook gewoon overdag tijdens mijn werk. En moet ik ergens naartoe waarvan ik zeker weet dat er geen koffie is, neem ik mijn thermoskan mee. Een grote. Of ik ga pomp hoppen: vooraf uitstippelen bij welk tankstation (lekkere) koffie is te krijgen, of eventueel cappuccino. Maar de laatste jaren is er een verandering aan de gang, want als iemand je vraagt of je koffie wilt, krijg je steeds vaker een Senseo (of iets van een ander merk). En dat is toch echt iets heel anders dan koffie. Ten eerste is het geen kop vol, of je moet al twee nemen in een mok.