Hoe dood kan een mus zijn?
De Krûswei in Damwâld. Onlosmakelijk verbonden met Damwâld, toonbeeld van oude glorie. Vergane glorie wel te
verstaan. De Krûswei is niet meer dan een lege huls. Opnieuw is het zwart achter de ramen. De fleurige dekjes in de steigerplanken stoelen en banken zijn verdwenen, de branden kaarsen bij de ingang zijn uit. Voorgoed uit? Als ik de verhalen mag geloven die zo in de wandelgangen de ronde doen, dan lopen de onderhandelingen stroef. Het is nog niet zolang geleden dat we in de kranten lezen konden dat de Krûswei het dorpshuis voor Damwâld zou worden. Dit als doekje voor het bloeden voor de dorpsbevolking van Damwâld vanwege het debacle met de afgebroken Mounetille. Melle Prins kreeg gelukkig de boel redelijk op de rit, en heel geleidelijk kwam ook de achterzaal weer in gebruik. De Achterzaal.