Hoe dood een mus kan zijn

Hoe dood kan een mus zijn?

De Krûswei in Damwâld. Onlosmakelijk verbonden met Damwâld, toonbeeld van oude glorie. Vergane glorie wel te
verstaan. De Krûswei is niet meer dan een lege huls. Opnieuw is het zwart  achter de ramen. De fleurige dekjes in de steigerplanken stoelen en banken zijn verdwenen, de a212a1cd3ada95683f24182fbd4ad756branden kaarsen bij de ingang zijn uit. Voorgoed uit?  Als ik de verhalen mag geloven die zo in de wandelgangen de ronde doen, dan lopen de onderhandelingen stroef. Het is nog niet zolang geleden dat we in de kranten lezen konden dat de Krûswei het dorpshuis voor Damwâld zou worden. Dit als doekje voor het bloeden voor de dorpsbevolking van Damwâld vanwege het debacle met de afgebroken Mounetille. Melle Prins kreeg gelukkig de boel redelijk op de rit, en heel geleidelijk kwam ook de achterzaal weer in gebruik. De Achterzaal.

Lees verder

40 plus

40+Nee, niet mijn leeftijd, en ook niet het vetgehalte in de kaas, maar de voorgenomen verhoging van de OZB voor bedrijven.
En dat allemaal om de begroting voor volgend sluitend te krijgen. De zoveelste maatregel voor de ondernemers die ten koste gaat van de winst. Natuurlijk begrijp ik dat er voorstellen moeten komen van de verschillende fracties om alles een beetje op de rit te houden, maar de argumenten van CDA wethouder Roelof Bos van Dantumadiel raken echt kant nog wal. Bos noemt een drietal redenen om bijna 40%56040b960ed8c2b29ca237db597f34ae verhoging te rechtvaardigen:  revitalisering van bestaande bedrijventerreinen, de aanleg van de Centrale As en het hebben van een aanspreekpunt bij de gemeente. Wat het eerste punt betreft: de bestaande bedrijventerreinen revitaliseren is mooi voor de betreffende bedrijven, maar het overgrote deel van de bedrijven in Dantumadiel zit NIET op een bedrijventerrein, maar in of rond de dorpen. Moeten die bedrijven opdraaien voor de mooie wegen en voetpaden op een industrieterrein? Ik heb eerder het idee dat het industrieterrein van Feanwâlden wordt opgeknapt in het kader van de aanleg van de Centrale As, omdat het anders wel heel oud en vervallen lijkt. Bij het tweede argument is de redelijkheid helemaal ver te zoeken.

Lees verder

Kleingeld

Kleingeld.

In zijn werkzame leven was mijn vader eentje van de oude stempel, want net als heel veel marktlieden en winkeliers droeg
hij overdag een blauwe stofjas. En dat was ook wel nodig,  want ook zijn werk was niet altijd even schoon. Vooral ten tijde van zijn handel in oude bouwmaterialen was het echt een noodzaak. Hij had natuurlijk ook kunnen kiezen voor een overall, maar een stofjas was toch echt iets gemakkelijker met aan en uittrekken. En ik weet echt niet beter of hij had dagelijks zijn blauwe stofjas aan. Net als alle andere kooplieden in 0768543544a8c4a075d6031508e9d2b5die tijd had hij een koopmansbeurs bij zich. In die tijd was alles nog handje contantje en hij had dan ook altijd geld op zak. Het briefpapier zat in de portefeuille, en het kleingeld – muntgeld  had hij altijd in de rechterzak van zijn stofjas. Soms zelfs zoveel dat zijn stofjas a.h.w. eenzijdig werd door het gewicht. In een lollige bui bood hij mij ooit aan om dit kleingeld ongezien van hem te kopen.

Lees verder

Een oude doos

Een oude doos.

Of beter gezegd: een oude deur. Een bijzonder fraaie oude paneeldeur, afkomstig van een landhuis uit onze eigen omgeving. Deze deur was aan één zijde voorzien van prachtig
lijstwerk, maar aan de andere kant afgedekt met een plaat triplex. Dit zien we vaak, want in de jaren 60 en 70 werden paneeldeuren vaak “weggetimmerd” met platen hardboard of triplex. Het was de tijd van schrootjes aan de wanden, en de mooiste paneeldeuren ena2671d0946832bf71dd274f7df2fa276 houten schoorsteenmantels verdwenen uit het zicht. Alles moest strak zijn, en om dat op de goedkoopste manier te realiseren, was er maar één oplossing: platen hout, soms zelfs platen asbest, en in een later stadium platen gips.

 

Wat we ook heel vaak tegenkomen zijn paneeldeuren die deels, en soms zelfs helemaal, zijn volgeplakt met stickers.  Op zich ook wel mooi, want het zijn vaak stickers van bedrijven en kroegen/discotheken die allang niet meer bestaan.

Lees verder