Genetisch bepaald.
Naarmate we ouder worden gaan we steeds meer op onze (voor)ouders lijken. Daar kunnen we gewoon niet omheen, dat is genetisch zo bepaald.
Het gaat om uiterlijke kenmerken, maar ook zeker om bepaalde manieren en trekken.Zo was het ons als ouders al opgevallen dat onze zoon veelvuldig met zijn linkerhand in de broekzak loopt. Helemaal onbewust.
De laatste tijd ben ik geregeld bij mijn broer, en daar zag ik tot mijn verbazing dat hij dit ook heel geregeld doet: gewoon uit de sleur. En toen ik mijn vrouw hier naar vroeg, zei zij direct dat ik dat ook zo nu en dan doe! Nu ben ik de laatste tijd geregeld bezig met het inscannen van oude foto’s. Veel van het dorp Broeksterwâld, maar ook oude familie kiekjes uit de jaren 50, 60 en 70. En tot mijn grote verbazing zag ik dat die gewoonte bij mijn vader vandaan komt. Hij staat vrijwel op alle foto’s met één hand in zijn broekzak, en ook heel vaak met beide handen in de broekszakken! Je hoeft je natuurlijk niet voor zoiets te schamen, want het gebeurt gewoon automatisch, en het is natuurlijk helemaal niet belangrijk. Maar het is
toch wel heel vreemd dat juist zoiets weer wordt doorgegeven van vader op zoon.