Eind vorig jaar werd een zeer waardevolle tegelverzameling gestolen, niet uit een museum maar een complete verzameling uit een particuliere woning. De tegels waren het neusje van de zalm voor verzamelend Nederland, en waren stuk voor stuk uniek, van museumkwaliteit en onvervangbaar. Direct na de diefstal werden geen gegevens bekend gemaakt, maar al snel kwamen gegevens naar buiten en kwam de bestolene op TV. Het was Jan Holtkamp (alle verzamelaars en handelaren wisten het toen al) die op TV verklaarde dat in de afgelopen jaren slechts een handjevol mensen zijn verzameling hadden gezien, en dat hij nu niemand meer kon vertrouwen. De tegels zijn zo zeldzaam en uniek dat de foto’s op TV verschenen, en er werd al vrij snel een beloning uitgeloofd van € 25.000,00. Die zeldzaamheid heeft voor de dief het nadeel dat de tegels niet op korte termijn verkocht kunnen worden. Meestal wordt zoiets dan heel lang verborgen gehouden en jaren later ergens op de wereld weer aangeboden. Soms wordt dergelijk materiaal aan vermogende verzamelaars in het buitenland verkocht die het vervolgens aan vrijwel niemand laat zien.
Zo denk ik daarover: de gestolen tegelverzameling van Jan Holtkamp
Reageer