“De tiid hald gjin skoft”. Alles gaat z’n gangetje, en de wereld draait gewoon door. Toch zijn we inmiddels op een leeftijd aangekomen dat we de rouwadvertenties wat beter bekijken, en zo nu en dan naar de kerk moeten ter condoleance. Soms voor mensen die eigenlijk te vroeg het aardse bestaan verlieten. Zo ook zaterdag 15 oktober j.l. : de begrafenis van Ike van der Meulen.
Ike was “een mensen mens” en op en top een kroegbaas. Iemand die het liefst altijd mensen om zich heen heeft, en graag een gesprek begint met anderen, en die zich beter voelt naarmate er meer mensen in zijn buurt zijn. We waren die zaterdag dan ook niet al te laat van huis gegaan, omdat we wel wisten dat er veel mensen te verwachten waren.