U kent ze vast nog wel: die betonnen waterputten zoals die vroeger bij vrijwel iedere woning te vinden waren. Waren inderdaad, want ze verdwijnen heel snel uit het beeld. Veel van die waterputten zijn verdwenen toen men waterleiding kreeg via een buis vanaf de hoofdleiding van het waterleidingnet. Veelal werd de betonnen bovenkant, de kop, er afgesloopt en werd de put zelf meestal gevuld met puin en zand. Ook werd er vaak nog een buis op aangesloten die fungeerde als een soort overstort om het overtollige dakwater af te voeren naar een sloot. Veel woningen waren nog niet aangesloten op riolering, en zo kon men de waterput toch nog gebruiken, niet meer voor het dagelijkse gebruik, maar als een overstort. Ook vandaag de dag worden nog veel woningen en boerderijen gesloopt waar nog een regenwaterput in de grond zit, en meestal wordt alles vernietigd: de put zelf, het bovenstuk, het betonnen deksel en het ijzeren putdeksel.
Maar wie zo’n regenwaterput wil behouden heeft vaak een probleem, want de ijzeren deksels zijn in 90% van de gevallen volledig doorgeroest. Er komen echter steeds meer mensen bij ons die zo’n oude put weer willen herstellen, en gebruiken voor bewatering van het gazon en de bloemen. Meestal omdat regenwater schoner zou zijn dan leidingwater (geen toevoegingen), en ook omdat het veel goedkoper is. Ook zijn er steeds meer mensen op zoek naar een nieuw ijzeren deksel om te voorkomen dat vooral kleine kinderen in zo’n put vallen en verdrinken.