Zoals al eens eerder geschreven op deze site, is het vervoer van goederen een (groot) probleem: vaak zijn de artikelen te zwaar, te groot of vuil.
Het is voor ons dan ook altijd heel vermakelijk om te zien hoe mensen soms proberen de aangekochte artikelen in een auto te proppen.
Wat heel vaak voorkomt is dat men de derde of vijfde deur opent, en er dan achter komt dat er nog van alles en nog wat ligt.
Vaak worden die zaken dan eerst uit de auto gehaald, en dan later ergens anders in de auto weer terug gelegd.

Vaak.
Eigenlijk altijd.
Maar niet altijd.
Zo door de jaren heen zijn er heel wat zaken bij ons blijven liggen.
Zo komt het heel geregeld voor dat men de hoedenplank uit de auto haalt, die ergens tegenaan zet, de goederen in de auto plaatst, en vervolgens wegrijdt.
We bewaren ze altijd netjes, en meestal worden ze dan later wel eer opgehaald.
Maar niet altijd.

Lees verder →

Een paar jaar geleden kreeg ik een telefoontje van een oudere man met een accent zoals dat gesproken wordt in de Achterhoek en Twente.
Hij was al geruime tijd op zoek naar een hele speciale dakpan.
Tot zijn verbazing vertelde ik hem dat die wel bij ons op voorraad lagen.
Omdat hij het eigenlijk niet geloofde vertelde hij nogmaals wat hij nu precies zocht.

Ik was zeker van mijn zaak, en vertelde opnieuw dat die pannen wel aanwezig waren.
Hij wou het zeker weten want hij moest er een paar uurtjes voor rijden.
Een paar dagen later stond hij onverwachts bij ons op het erf.
We hebben de pannen ingeladen, en de oude man liep vervolgens een rondje over ons opslagterrein. Hij vroeg van alles en nog wat over de meest uiteenlopende zaken.
Nieuwsgierig geworden vroeg ik hem of hij soms bezig was met een grote verbouwing.
Gezien zijn hoge leeftijd zou dat wel heel uitzonderlijk geweest zijn.
Hij antwoordde dat hij geregeld voor anderen op zoek was naar oude bouwmaterialen, en op die manier contacten onderhield en een zakcentje bijverdiende.
Tijdens ons gesprek stopte hij ineens bij een grote slijpsteen van rode zandsteen: een groot exemplaar van een bijzondere kleur zandsteen.

Lees verder →

Deze week moest ik een partij dakpannen ophalen bij iemand in Damwâld.
Deze mensen wonen tegen de bebouwde kom van Damwâld, op de grens van bebouwing en weiland. Een ideale plek.
Het woonboerderijtje was omgeven door een weelde aan bloeiende bloemen en struiken, maar ook fruitbomen, bramen en frambozen struiken, druivenranken etc.

De dakpannen stonden nog niet op pallets, maar waren gestapeld langs een tuinmuurtje, met daarachter een zee van bloemen.
Hoe dichter ik bij de grond kwam met het oppakken van de dakpannen des te vochtiger het werd, en kwam ik steeds meer “ongedierte”tegen: donkere padden, slakken (met huisjes) en enorme bruin/zwart gevlekte naaktslakken van zeker 10-13 cm lengte.
Toen de bewoner even kwam kijken en helpen, zag hij de slakken, pakte ze op, en gooide ze in het water van de naastgelegen sloot.

Lees verder →

In 2000 is mijn vader overleden op zijn favoriete vakantie eiland Gran Canaria.
Echt onverwacht was dit niet voor mij, want hij sukkelde al geruime tijd met zijn gezondheid, en had eerder zelfs al eens met hartklachten in een ziekenhuis gelegen op Gran Canaria.
Bij zijn laatste vertrek naar Schiphol riep hij nog “jullie zien mij hier niet weer terug”.
Bijna kreeg hij nog ongelijk, want het was slechts enkele dagen voor zijn terugreis naar Holland toen zijn hart het begaf.

Hij werd dood aangetroffen op de WC.
Omdat men in het buitenland altijd eerst een autopsie doet bij overleden buitenlanders, duurde het nog vele dagen eer de kist naar ons land kwam.
Enkele dagen daarna is hij gecremeerd.
Hij verbleef altijd ongeveer 6 maanden in het buitenland, en de rest van het jaar in Nederland.

Lees verder →