Weer geen lintje.

Dat viel opnieuw weer even vies tegen: weer geen lintje ontvangen op de dag van de lintjesregen!    En nu zult u wel denken: waar zou hij die dan aan verdient moeten hebben? En dat is dan precies het gene wat ik mij ook weleens afvraag als ik zie wie een lintje heeft gekregen. Nu gun ik in principe iedereen wel een lintje, maar de verschillen zijn groot. Nu hebben een aantal mensen in onze familie en vriendenkring ook al een lintje opgespeld gekregen, dus ik moet nu mijn woorden heel zorgvuldig ridderordekiezen. Maar er zijn wel een paar opmerkingen te maken. Zo worden er ieder jaar minder lintjes uitgedeeld, terwijl het aantal ouderen juist toeneemt. En het zijn vooral de ouderen die er eentje krijgen. En dat komt dan weer omdat men eerst een bepaald aantal jaren een functie vervuld moet hebben. Daarnaast zijn het vooral “gewone” mensen die er eentje krijgen omdat ze veel vrijwilligerswerk hebben gedaan. En dat is natuurlijk ook prachtig mooi, want er zijn steeds minder mensen te vinden die dat willen doen. Maar, de lat komt volgens mij wel steeds lager te liggen en worden er lintjes uitgedeeld aan mensen die wel een opsteker verdient hebben, maar die dit werk vrijwel altijd uit liefde hebben gedaan. Op een gegeven moment is het speciale er een beetje af. Dat zou bijvoorbeeld ook het geval zijn als er ieder jaar een Elfstedentocht zou worden verreden, of als bijvoorbeeld Jochem Meyer iedere dag op TV zou verschijnen.Op een bepaald moment wordt het een beetje gewoon. En dat is precies wat ik bedoel met dat speldje voor mijzelf:  ik ben niet echt heel bijzonder en alles wat ik tot nu toe heb gedaan zijn dingen die bij mijn persoon passen. Misschien is het beter om straks lintjes te geven aan mensen die vooral heel veel dingen NIET hebben gedaan.  Bijvoorbeeld een heel leven lang niet gerookt. Of nooit met justitie in aanraking geweest . En natuurlijk nooit veel overgewicht omdat anders de lintjesziekenfondskosten te hoog zijn. En natuurlijk geen drugs en drank. Of 50 jaar zonder schade op de weg. En zo is er zoveel te bedenken. Het is natuurlijk maar een bedenksel, maar het is vandaag de dag eigenlijk alleen maar een voorwaarde om door iemand voorgedragen te worden voor een lintje. Begrijp mij goed, ik misgun niemand een lintje die er nu eentje heeft, want zij hebben natuurlijk heel veel werk verzet. Bovendien vergroot het de eigenwaarde, en zijn deze mensen voor anderen een voorbeeld. Maar toch. Het is wel wat een instituut geworden. Nu heb ik eens even overdacht wat ikzelf allemaal gepresteerd heb in mijn werkzame leven tot nu toe, en toen heb ik mijzelf maar een schouderklopje gegeven. Want dat andere lukt ook niet allemaal, dat van dat overgewicht, justitie, schadevrij rijden etc.  Ja toch nog één dingetje:  geen drugs!

Geef een reactie