Deze vraag moet nu eigenlijk met ja beantwoord worden, nu een meerderheid van de gemeenteraad van Dantumadiel een verbod op (zuip)keten te ver vindt gaan.
De keet van de jeugd van Broeksterwâld en De Falom moest willens en wetens verwijderd worden om een daad te stellen richting de andere keten in de gemeente Dantumadiel.
De keet is ook daadwerkelijk door de jongeren weggehaald, na een feestelijke afsluitende avond.
Op dat moment terecht, maar nu het hoogste bestuursorgaan van de gemeente Dantumadiel ineens een andere visie ten toon spreidt, begint het steeds meer op een jojo beleid te lijken.
Zo begrijp ik niet dat de keet van Damwâld nog wel bestaansrecht heeft.

Deze keet mocht nog twee jaar blijven, vanwege het feit dat er een nieuw dorpshuis zou worden gebouwd: de Nije Tille.
Dit laatste is nu definitief van de baan, en er is dus geen grond meer om de keet van Damwâld te handhaven.
Of het moest al zo zijn dat men binnenkort Het Skûlplak in Damwâld bij café De Kruisweg betrekt, en daar de jongeren gaat onderbrengen.
De situatie in Broeksterwâld en De Falom is precies het tegenovergestelde, want hier moest de keet verdwijnen, is de keet daadwerkelijk verdwenen, maar gaat men op korte termijn wél het dorpshuis verbouwen.
Hier hadden toch mogelijkheden gevonden kunnen worden?
Toch werd op de ledenvergadering van Dorpsbelang Broeksterwâld vorig jaar ronduit verteld dat er geen ruimte meer is voor de jongeren binnen de verbouwingsplannen, en dat er bij de financiering ook geen rekening mee was gehouden!
Ondanks het feit dat er met een dergelijke verbouwing meerdere instelling betrokken zijn, is er voor de jongeren niets geregeld.
Aan de andere kant zijn dorpshuizen volgens gemeentelijk jongerenwerker Wiebe Kootstra totaal niet geschikt als ontmoetingsplek voor jongeren!
Begrijpt u het nog?
De keet van Damwâld wordt door de gemeente Dantumadiel gedoogd, in afwachting van nieuwbouw van het dorpshuis, terwijl vanuit een ander kamertje van het gemeenthuis wordt geroepen dat een dorpshuis ongeschikt is!
Eerst moeten alle keten willens en wetens verdwijnen, nu ineens wil men een oplossing zoeken. Zoals gezegd, jojo beleid, en geen enkele reden om de gemeenteraad nog serieus te nemen.
Dat men vervolgens eigenaren van de grond waarop een keet staat, wil aanspreken op mogelijke wetsovertredingen raakt kant noch wal: omdat men zelf geen juist beleid ontwikkeld, schuift men de mogelijke gevolgen van deze kromme beleidslijnen maar af naar een ander!
Alweer iets wat precies past bij deze zwakke gang van zaken.
De jongeren van Broeksterwâld en De Falom hebben nu toch eindelijk recht van spreken, want zij waren de eerste slachtoffers van dit stukje jojo beleid.