Het staat geschreven en gedrukt.

Het staat geschreven en gedrukt.
Een paar weken geleden verscheen er opnieuw een boek over de bekende Friese schilder Jopie Huisman.
Dit keer niet over zijn schilderijen en tekeningen, maar verhalen van en over Jopie.
Verhalen over zijn handel, zijn maten en zijn wel en wee.
Toen ik naar schatting een jaar of 7-8 was kwam ik voor het eerst bij Jopie over de vloer.
Mijn vader handelde toen in antieke bouwmaterialen en kwam daardoor veelvuldig bij Jopie.
Zo vaak zelfs dat we geregeld bij hem in de woonkamer zaten, waar de schildersezel pontificaal in het midden stond.

Diverse bekende schilderijen die nu in zijn museum in Workum hangen, heb ik hier op de ezel zien staan.


Jopie, een begenadigd verhalenverteller, heeft veel van zijn verhalen aan het papier toevertrouwd, welke gepubliceerd werden in de Friesland post.
Jopie en mijn vader waren handelaren van een categorie die we nu niet meer kennen: mannen van de praktijk, handelend in alles wat los en vast zat, veelal zwart betaald en soms op het randje van wat kon en mocht.
Mijn vader leeft helaas niet meer, maar hij heeft later nog vaak gezegd dat hij als hij zijn leven over moest doen, maar dan in onze periode, het heel anders zou lopen als toen.
De mogelijkheden waren groter, vrijwel geen overheidsbemoeienis en geen papierwinkel.
Vaak heb ik mij afgevraagd waarom mijn vader zelf nooit iets heeft opgeschreven van zijn vele vreemde belevenissen en voorvallen.
Niet in de vorm van een dagboek, maar gewoon zo nu en dan een mooi of vreemd verhaal.
Op zich is dit geen vreemde gedachte, want als het schrijven van verhalen erfelijk is, was die kans wel heel groot geweest!
Zo zijn alle verhalen op deze site geheel van mijn hand, en is mijn eigen broer op dit moment heel druk bezig met zijn eigen site www.regionaalnet.nl
Daarnaast is er nog onze oom, de bekende nazi jager Jack Kooistra, ook wel de Friese Wiesenthal genoemd.
Hij is veelvuldig op TV geweest, zowel regionaal als landelijk Jarenlang is hij rechtbankverslaggever geweest voor het Friesch Dagblad, en van zijn hand zijn meerdere dikke boeken verschenen.
Zijn laatst verschenen boek De Hardloper is een soort biografie, verschenen tijdens zijn leven en geschreven door Klaas Jansma.
Dit boek was voor mij de aanleiding om een boek te gaan schrijven over mijn eigen vader, zijn broer. Ten eerste omdat ik het boek van/over mijn oom niet echt representatief vind, en ook omdat ik vind dat ik het gewoon moet doen ter nagedachtenis aan hem.
Vanaf dat moment ben ik druk bezig met het verzamelen van gegevens, voorvallen, foto’s, data, advertenties enz.
En ik weet nu al dat het nog vele jaren gaat duren.
Niet alleen omdat het over een vrij lange periode gaat, maar ook omdat hij behoorde tot die eerder genoemde groep vrije jongens die eigenlijk dag op dag wel iets aparts meemaakten.
Helaas zijn deze inmiddels vrijwel allemaal overleden.
Dan moet het dus komen uit de overlevering en de eigen herinneringen.
Gelukkig komen er nog vrij regelmatig feiten boven tafel.
Onze zoon heeft niks met lezen en schrijven, maar onze dochter daarentegen weer wél.
Voor haar HBO studie moet er veel onderzoek verricht worden, en beschreven worden in diverse rapporten.
Tijdens haar stage in Thailand schreef ze zeer uitvoerige verhalen op haar website, waaruit duidelijk bleek dat het schrijven haar vrij gemakkelijk af ging.
Toch weer die erfelijkheid?
Mijn belevenissen kunt u blijven lezen op deze site, en wie weet komt er ooit nog iets in boekvorm.

Geef een reactie