Afgelopen donderdag (kerstavond) waren we bij het optreden van Freeway in de “treemter” van ons dorpshuis. Gelukkig was het niet in de grote zaal maar lekker knus met zo’n 140-150 man in de foyer. Jan Haakma zong weer als vanouds, maar dit keer bijgestaan door Loekie Roosdorp uit Dokkum. Loekie is al weer enige tijd dirigent van popkoor Samar, maar kan zelf ook wel een aardig mopje zingen. Voor haar was het een beetje onwennig allemaal omdat dit haar eerste optreden was met deze band. Maar op een paar foutjes na ging dat best heel goed. En die paar foutjes werden ruimschoots gecompenseerd door haar verschijning en kledingkeuze.Sommige mannelijke dorpsbewoners en een paar koorleden bleken wel héle grote fans te zijn van Loekie. Een paar dagen eerder verscheen onze dorpskrant waarin een prachtig Fries geschreven artikel stond over Broeksterwâld, en waarin ik toch wel  te kijk wordt gezet. Maar ja, zo gaat dat nu eenmaal in dit landje: wie met zijn kop boven het maaiveld uitsteekt wordt afgemaaid. Maar het artikel was ondertekend met S.W.  En dat roept natuurlijk vraagtekens op, want dat kan in dit geval op meerdere mensen betrekking hebben. En dat bleek deze avond dan ook al heel snel, want de één na de ander kwam bij mij met opmerkingen over dit stukje. In principe allemaal positief. Of toch eigenlijk ook niet helemaal, want wie is S.W.?   Het zou Sippie Wolters kunnen zijn (van Gert), het zou Silke Woudstra kunnen zijn, of Sippie Wolters (van Durk). Maar de meeste gissingen gingen toch richting Sake van der Wal. Mijn vrouw twijfelt hier overigens aan omdat Sake vroeger (in de “toneelperiode”)  nooit zo’n schrijver was. En dan ook nog in het Fries. Maar ja, hij zou mans genoeg zijn om zo’n stukje even te laten vertalen. Dat het Sake wel eens zou kunnen zijn komt vooral omdat het Dorpshuis en zijn eigen bedrijf  en de dorpstuin er wel heel positief vanaf komen.  Maar er waren vooral opmerkingen over het feit dat er alleen maar middenstanders in worden beschreven als ´frjemde kostgongers” en dan ook nog maar een paar. Zo wordt het hoveniersbedrijf wél genoemd hoewel die niet aan de Kavelwei gevestigd is, en andere bedrijven die ook niet aan de Kavelwei zitten, worden dan weer niet  genoemd. Ik kreeg die avond dan ook een paar maal de opmerking om zelf ook eens zoiets te schrijven, maar dan ook voor De Falom en de bedrijven die nu niet zijn genoemd. Maar dat doe ik natuurlijk niet. Dan is het niet leuk meer, en bovendien was het idee van een ander. De bouwmaterialenhandelaar met de grote werkschoenen en de bos krullend haar had nog wel een mooie opmerking voor mij:  “je moet maar zo rekenen, zolang ze over je schrijven, ben je er nog”.  Gelukkig maar.  Nu ken ik Anne al heel wat jaartjes, en gelukkig zitten wij meestal op één lijn.  En er werd eindelijk eens een biertje gedronken op onze wederzijdse  “vordering” .  Deze vordering bestaat uit al die biertjes die we nog van elkaar tegoed hebben. Maar het komt er nooit eens van, en eigenlijk gaat het ook nergens over. Maar deze avond was Anne de rapste, en we hebben even lekker bijgepraat. Natuurlijk kwam daar zijdelings ook even onze zittingsperiode in Dorpsbelang ter sprake.  En dat is dan weer een leuke overstap naar SW, want ooit deed Dorpsbelang Broeksterwoude mee aan een radioprogramma van Omrop Fryslân, en moesten we vooraf namen aanleveren van bijzondere mensen, in welke hoedanigheid dan ook.  Frjemde kostgongers dus. Maar dat viel nog niet eens mee, want wat is vreemd, en overval je zo iemand dan niet door te stellen dat hij als “apart” iemand in een rechtstreekse uitzending komt op de radio?  Dat werd nog wel even wat denkwerk, en leverde ook nog wel enige discussie op omdat  er wel namen op het kleed kwamen,  maar omdat wij ook een inschatting moesten maken of die persoon er wel geschikt voor zou zijn.  Maar het programma kwam er, en werd uitgezonden vanuit de foyer van de toenmalige dorpshuisbeheerder Yke van der Meulen.  De radiowagen stond pal voor de deur, en Geert van Tuinen babbelde alles vlot aan elkaar. En zo bracht het mooie Friese artikel van SW dan toch nog heel wat los.  Anne had weer eens gelijk.