Onderhand ben ik nu zo’n kleine 40 jaar zelfstandig ondernemer, en dan denk je dat je alles al eens hebt meegemaakt. Deze week kreeg ik 2 geheel nieuwe varianten te verwerken die ik nog nooit eerder ben tegengekomen, en waar ik toch best wel even best pissig over ben geworden. De eerste: Op Marktplaats staat een partij dakpannen te koop, compleet met de bijbehorende nokpannen, gestapeld op pallets, en dicht bij de deur. Dus ik doe een voorzichtig bod van € 150,00.  Dagenlang geen reactie, totdat ik een berichtje krijg van MP dat ik ben overboden met een bedrag van € 160,00.  Omdat ik de pannen graag wilde hebben heb ik direct het bod verhoogt tot € 175,00. Nog geen 5 minuten later krijg ik een telefoontje, en blijkt het degene te zijn die mijn bod had verhoogt tot € 160,00. Het bleek een vaste klant van ons te zijn die al jarenlang materialen bij ons koopt, en daarom ook mijn naam herkende op MP.  Wat toen kwam had ik nog nooit eerder meegemaakt:  hij had de pannen nodig voor een klus en wilde niet verder tegen mij opbieden omdat dan de verkopende partij teveel geld zou krijgen, en de pannen steeds duurder zouden worden!  Het kwam er maar op neer dat ik moest stoppen met bieden!  Het begin van het gesprek begon dan ook al verkeerd, want hij begon ermee te zeggen dat ik hem had overboden.  Maar mijn bod was het eerste, en hij had mij dus overboden!  “Ik gun iedereen de handel, maar als ik ze bij jullie moet kopen zijn ze nog duurder”.  Inderdaad, onze schoorsteen moet ook roken, en MP is nu eenmaal een kanaal waar wij ook veelvuldig op opereren en wat voor iedereen toegankelijk is. Hij gunde mij de handel wel, maar eigenlijk kwam het er op neer dat ik moest stoppen met bieden.  En dat van iemand die al jarenlang in ons klantenbestand zit, en die onze voorraad gebruikt om hun klussen af te maken. Maar het mooie was nog dat ik weer werd overboden door een collega dakpannenhandelaar, waarop ik mijn bod ook weer heb verhoogd, en reactie daarop heeft mijn vaste klant weer opnieuw een bod uitgebracht. Tja, dat is dan weer zijn pech.

De tweede: ruim 6 weken geleden koopt iemand 3 oude deuren bij mij voor een bedrag van € 150,00 met daarbij de vraag of ze mochten blijven staan tot vlak voor de bouwvak vakantie.  Geen probleem, maar ik heb wel gezegd dat ik een aanbetaling wilde. Dat was geen probleem, en dezelfde dag nog werd er € 100,00 bijgeschreven.  Deze week stond de betreffende persoon weer op de stoep. Ik was in de veronderstelling dat de deuren werden opgehaald, maar ik zat er helemaal naast, want er werd opnieuw gekeken of de gekochte deuren wel helemaal naar de zin waren. Ineens kwam de vraag of ik nog andere deuren had.  Even was ik uit het veld geslagen, maar herstelde ook even snel weer door te zeggen dat de deuren al waren gekocht en grotendeels waren betaald.  Nee, dat zag ik verkeerd, want die € 100,00  was een bedrag om de deuren achter te houden. Ik heb direct maar gezegd dat ik dat heel anders zag, en dat het een soort optie vergoeding was, en dat deze kwam te vervallen als ze de deuren niet mee zouden nemen. Zij dachten daadwerkelijk dat ze de € 100,00 weer terug zouden krijgen als de koop niet door zou gaan. Maar zo werkt het dus duidelijk niet!  De deuren staan er nog, en het geld is ook nog in mijn bezit zodat ik in houders hand ben. Maar waarschijnlijk is het verhaaltje nog niet helemaal uit. Misschien worden ze nog opgehaald, of misschien ligt er volgende week een brief in de bus waarin de € 100,00 wordt opgeëist. We zullen het nog wel zien. Ik lig er niet wakker van, en het is ook wel leuk om dit aan het papier toe te vertrouwen, maar het maakt het allemaal niet leuker.  Handel doen is niet alleen een beroep, maar ook een levenswijze. En door alles wat je meemaakt wordt je gevormd tot hetgeen zoals je nu bent.  Dat houdt dan ook in dat ik steeds scherper en sneller moet reageren op basis van hetgeen ik al eens heb meegemaakt.  En dat was dan deze week weer tweemaal goed raak.