De laatste tijd komen er meer en meer programma’s op TV waarin wensen worden vervult. Vaak zijn het gehandicapte, zieke of terminaal zieke mensen, en de wensen zijn soms heel groot maar soms ook heel simpel. Gewoon omdat het voor die mensen op dat moment onbereikbaar is. Deze week werd aan een progeria patiënt gevraagd wat zijn grote wens was, en het bleek een ontmoeting te zijn met een Nederlandse blogger/vlogger. Dus geen grote buitenlandse megaster die voor iedereen onbereikbaar zit opgesloten in een beveiligde villa, maar gewoon iemand uit ons eigen landje. En toen ben ik eens gaan nadenken, want  met wie zou ik nu wel eens een ontmoeting willen hebben?  En dan niet een georganiseerde meet en greet in een hotelkamer, maar een echte 1 op 1 ontmoeting.  En hoewel ik eigenlijk altijd vrij snel een antwoord op heb, stagneerde het hier toch wat. Want eerlijk gezegd is er niemand met wie ik kost wat het kost een ontmoeting wil hebben. Wel dwarrelen er meerdere namen door mijn hoofd van mensen met wie ik wel eens een dagje zou mee willen draaien.  En dan gaat het echt niet om mensen als Obama, Poetin, Bill Gates of Mark  Rutte.  Nee, ik zou wel eens willen weten of onze koning ’s avonds ook languit op de bank ligt met een zak chips,  en ik zou wel eens in het hoofd willen spitten van schrijfster Heleen van Royen.  En dan gaat het mij niet om haar Playboy sessie, maar waarom een schrijfster zich niet gewoon bij het schrijven van boeken kan houden.  Ook mannen als Humberto Tan en  Matthijs van Nieuwkerk komen in beeld.  Hoe worden hun gelikte shows in elkaar gezet, en wat is hun eigen inbreng nog?  Zanger Jan Dulles van de 3 JS,  zangeres Ilse de Lange die nu eindelijk de waardering krijgt die ze al lang geleden had moeten hebben, en ook Youp van ’t Hek. Want hoe kan zo’n linkse rakker toch leven met zoveel geld?  Is Jochem Meyer wel eens kwaad op zichzelf vanwege zijn ADHD gedrag?  Het zijn eigenlijk gewone vragen die wellicht wel eens in een interview ter sprake zijn gekomen, maar ik zou ze zelf wel eens willen stellen tijdens een “normale” werkdag.  Eigenlijk komen de TV programma’s van Chantal Janzen ,  Chantal blijft slapen,   en Philippe Geubbels  (UitzonderlijkVervoer) behoorlijk dicht in de buurt van hetgeen ik wel eens zou willen doen. Vragen stellen in een privé setting,  1 op 1,  zonder restricties  en zonder camera’s.  En daar zit natuurlijk voor veel van de betreffende personen een probleem, want dat levert natuurlijk geen publiciteit op. Want dat is toch eigenlijk altijd een voorwaarde bij dergelijke personen. Want denkt u nu werkelijk dat het programma van Chantal  Janzen nu zo is gelopen als wij het uiteindelijk zien op TV?  Welnee, hier is geplakt en geknipt,  zijn situaties bewust in scène gezet voor het beoogde resultaat, en worden er vooraf afspraken gemaakt.  Maar goed, het geeft wel wat een ander beeld dan wat we normaal gesproken zien.  Maar ik zou ook wel eens een kijkje willen nemen in het brein van een IS leider. Want hoe kan het dat die haat en vernietigingsdrang zo ver kan doorschieten?  En wat voor zieke kronkel heeft iemand om deel te nemen aan het TV programma Utopia?  Ach, als ik er zo over nadenk, komen er steeds meer namen op tafel,  maar niet echt voor een hartenwens.  Wat ik veel beter voor ogen heb, zijn de mensen met wie ik beslist NIET een ontmoeting hoef te hebben.  Maar ja, daar gaat het hier niet om.