Olie in de Dokkumer Wouden.

Op dit moment zakken de olieprijzen aan de pomp dan eindelijk. De afgelopen jaren hebben we continue teveel moeten betalen voor  benzine en gasolie en daar lagen allerlei oorzaken aan ten grondslag. Oorzaken waar wij als burgers totaal geen invloed hebben, en zelfs als natie hebben we geen vuist om mee op tafel te slaan. Maar nu zakken ze dan eindelijk, en ook vrij snel. Reden is nu dat de wereldeconomie stagneert en minder olie nodig heeft. Er is dus een overschot op oliecrisis 4de markt. En zolang de oliesjeiks de kranen niet dichtdraaien zakt de prijs. Want zij zijn uiteindelijk de ware reden dat prijzen stijgen en dalen. In 1973 was dat ook al eens het geval. De kraan werd dichtgedraaid en de Nederlandse regering kwam met een plan van aanpak:  er kwamen autoloze zondagen en benzine en diesel gingen letterlijk op de bon. De eerste autoloze zondag was een fenomeen:  letterlijk uitgestorven en verlaten straten en snelwegen. Spelende kinderen op straat en agenten die werkelijk torenhoge boetes uitschreven aan diegenen die het toch waagden om met de auto op stap te gaan. Alles om maar benzine te besparen. En net als in de Tweede Wereldoorlog kregen autobezitters bonnen waarmee ze konden tanken tegen inlevering van één of meerdere bonnen. Mijn vader had destijds ook al een vrachtauto, oliecrisis 3en was dagelijks op weg om oude bouwmaterialen op te halen. Veelal uit de provincie Groningen. Hij maakte dus dagelijks vrij veel kilometers. En omdat hij op voorhand al wist dat hij met de verkregen bonnen niet uit zou komen, en dus op één of andere manier aan dieselolie moest zien te komen, had hij een geheel eigen oplossing: Hamsteren op grote schaal!  Wij woonden destijds aan de Voorweg, en het gebied wat nu het Madeliefje heet, was toen een royaal opslagterrein. Hij kocht een grote dieseltank waar een paar oliecrisis  2duizend liter  in ging,  en plaatste die op het opslagterrein. Omdat dit natuurlijk streng verboden was werd de hele tank “bedolven” onder een partij rode Groninger Metselsteen. Dat viel toch niet op, want overal lagen destijds van die losgestorte partijen stenen. Zo was hij verzekerd van een eigen voorraad dieselolie en kon hij ongehinderd meer kilometers rijden dan anderen. Uiteindelijk duurde de oliecrisis niet al te lang en had het achteraf allemaal niet gehoeven. Ik heb destijds zijn benzine en gasoliebonnen gekregen, en die heb ik nog steeds. Een leuk aandenken aan een hele vreemde periode uit onze geschiedenis, en aan de eigengereidheid en onafhankelijkheid van mijn vader.

Geef een reactie