De Van Tuinenleane in Dokkum.

De afgelopen weken konden we een paar maal een bericht lezen in de kranten van de aanwonenden van de Van Tuinenleane in Dokkum. De bewoners  denken en vinden dat automobilisten er te snel rijden, en dat er gevaar is voor de spelende kinderen. Uit metingen blijkt dat 15% van de auto’s te snel rijdt, maar de bewoners stellen dat er te weinig en op verkeerde plekken is gemeten. En zo wordt het een beetje een kat en muis spelletje met de Gemeente Dongeradeel. Nu rijd ik geregeld door die straat, en tja, het is nu eenmaal een doorgaande weg van noord naar zuid zonder obstakels en drempels. De vraag van de bewoners is dan ook om de weg anders in te richten.

van tuinenleane

Diezelfde week kunnen we in de krant lezen dat Dongeradeel fors gaat bezuinigen op het onderhoud van wegen. Conclusie voor de leek: de Van Tuinenleane wordt echt niet aangepakt, want er is geen geld! Nu hebben trouwens heel veel dorpsbelangen in onze provincie wel eens aangedrongen op verkeerstellingen en metingen, en uiteindelijk bleek iedere keer opnieuw dat het overgrote deel van de snelheidsovertreders uit  het eigen dorp of straat komt.  M.a.w.  de oplossing ligt vaak binnen handbereik. Zelf wonen wij aan de Haadwei tussen twee dorpen in, en eerlijk gezegd zou ik blij zijn met die 15%. Want sinds de aanleg van de rotonde bij Broeksterwâld is het voor heel veel mensen een sport om zo snel mogelijk op te trekken, vooral ’s avonds. Er wordt soms zo hard gereden dat de kleur van de auto niet eens te herkennen is!

Maar op 25 april 1995 stonden de bewoners van deze straat ook al eens op de barricades, want toen had men problemen met de bus die door deze straat reed, en een gevaar zouden zijn voor deze buurt met veelal jonge bewoners. Die bewuste dag reed ik met onze vrachtauto door deze straat om materialen te bezorgen, en werd door een aantal mensen staande gehouden, want men wilde
een foto maken van de “gevaarlijke” situatie. En omdat onze vrachtauto in principe dezelfde afmeting had als een bus, werd mij gevraagd of ik bereid was
om mee te werken. Er werden een paar kinderen op de weg gezet met een speelgoed tractortje, en ik werd zgn.  gemaand om langzamer te rijden. In werkelijkheid stond ik gewoon stil, maar dat was op de foto natuurlijk niet te zien. En zo kon het gebeuren dat ik weer eens in een krant verscheen. Op zich begreep woonerfik hun standpunt wel, maar op dat moment was de wijk nog in aanbouw, en waren er zelfs nog geen trottoirs. Er waren zelfs nog geen erf afscheidingen. Dus om dan de kinderen op de weg te laten spelen ging mij eigenlijk wel iets te ver want de vrachtauto’s met bouw en bestratings materialen reden af en aan, en eigenlijk was de foto “over the top”.  Maar ja, al die mensen hadden destijds nog bestratings materialen nodig en dan ga je niet discussiëren over een foto. De schoorsteen moet ook roken! 

Geef een reactie