Vaderdag en Moederdag zijn natuurlijk gewoon commerciële bedoeningen, maar het is toch altijd wel weer leuk om een cadeautje te krijgen. Nu zijn er wat standaard items om aan mannen te geven zoals sokken en een geurtje, maar eerlijk gezegd ben ik al jááren lang veel beter uit dan die mannen die blijkbaar echt een geurtje nodig hebben want ik geef meestal ruim van te voren aan dat ik een bepaald boek wel in mijn bezit zou willen hebben. Dat is meestal genoeg: ik koop het dan zelf niet (kan immers altijd nog, voor het geval ik het niet cadeau zou krijgen) en krijg het dan keurig op Vaderdag. En zo’n boek heeft voor mij veel meer waarde dan een geurtje. Een boek is informatief en bovendien wil ik zo’n boek ook zelf in mijn bezit hebben en in mijn minibieb houden. Dit jaar had ik al maanden geleden een boek “geregeld” over het voormalige dakpannenfabriek van De Valk. Vrijwel niemand die zo’n boek wil natuurlijk, maar ik wél. En dus kon dit alleen bij intekening. Niet echt goedkoop, maar dat maakte mij immers niets uit. Helaas komt dit boek pas uit in augustus en niet vóór de Vaderdag datum. En daarom kreeg ik nóg een boek waarvan ik die opmerking had gemaakt: leuk boek, zou ik ook wel willen lezen. En zodoende kreeg ik het boek van strafrechtadvocaat Inez Weski van mijn vrouw, Het geluid van de stilte. Over haar arrestatie en alles wat daarna gebeurde. Nu lees ik de laatste jaren vrij veel biografieën en toen ik deze week eens langs de ruggen van mijn boeken keek zag ik toch nog meer boeken staan over advocaten. Ook van totaal andere figuren trouwens zoals Johan Derksen, Martien Meiland, Piet Oberman, Pim Fortuyn, Youp van ’t Hek, Dirk Scheringa, Klaas Wilting etc. Maar toch ook nog een paar over onze advocatuur: een paar over Theo Hiddema, en de briefwisseling van Mr. Spong met Peter R. de Vries. Het gaat dus alle kanten op, want er staan natuurlijk ook heel wat boeken die niet rechtstreeks onder de beide categorieën vallen. Over de moord in Anjum, de moord op Marianne Vaatstra en ga maar door. Wat overduidelijk aanwezig is, is een paar meter boeken over bouwmaterialen, mijn grote liefde en hobby. Heel veel boeken over wandtegeltjes, dakpannen, natuursteen en metselstenen. Over houtverbindingen, dakdekken, natuursteenverwerking, gevelstenen, kleiverwerking en ga zo maar door. Aan de boekenkast (her)kent men de persoon. En natuurlijk heel veel over de regionale geschiedenis. Nu dus het boek over advocaat Inez onder handen en dan nog eventjes wachten tot augustus als het langverwachte boek over die dakpannenfabriek wordt bezorgd. En dat is een boek waar ik als dakpannenfanaat toch écht naar uit kijk omdat dit de grootste dakpannenproducent van ons land is geweest en heel veel producten heeft gemaakt die ook bij ons in het noorden te vinden zijn. Nu weet ik natuurlijk heel veel wél over die fabriek, maar het gaat er uiteindelijk om wat je nog niet weet. En anders is het gewoon een prachtig naslagwerk naast al die andere dakpannenboeken. Maar ik kreeg trouwens nóg iets cadeau, van een totaal andere orde: een tegoedbon voor een Tattoo shop! Maar daarover later meer.