Jaarringen.

Dat het allemaal wat anders moet me ons energieverbruik, is nu wel duidelijk. En gisteravond werd dat weer eens overduidelijk. In de Doopsgezinde kerk aan de Legewei in Dokkum was een lezing van Paul Borghaerts over dendrochronologisch onderzoek in Fryslân en in het bijzonder in Dokkum. Dat is natuurlijk een onderwerp wat niet voor iedereen interessant zal zijn, maar wél voor mij. En met mij nog vele anderen,OIP want de opkomst was best wel aardig. Maar vooraf had ik al wat een idee omtrent de verwarming in zo’n groot gebouw, want waarom zou je zo’n oud gebouw warm stoken voor een lezing van een paar uur? En inderdaad, de aanwezigen waren gekleed in dikke truien, vesten en winterjassen. Er werd ons nog wel een kussentje aangeboden met daarin een verwarmingselement op batterijen.  En al hoe saai zo’n onderwerp ook mag klinken, Paul gaf een bere interessante uitleg over jaarringen en boorstalen, en hoe het allemaal te verklaren is. En het is allemaal te verklaren door de groeiringen/jaarringen van een boom. Maar er zijn grote verschillen tussen de vele houtsoorten, de verschillende landen van herkomst, warme of koude winters, vocht, zonlicht, en extremen zoals brand. Bovendien komt er aan deze materie ook nogal watPaul Borghaerts borend in het tongewelf van de kerk in Jelsum_ wiskunde aan te pas om extremen om te rekenen. Paul heeft zelf meerdere ontdekkingen gedaan omtrent de herkomst van vooral eikenhout uit landen als Polen, Zweden, Finland, Litouwen. Duitsland en zelfs Fryslân, en heeft hier ook een boek over geschreven. Paul is een bevlogen spreker en had bovendien ruim 60 foto’s ter illustratie. En door zijn onderzoek zijn bijvoorbeeld in Dokkum panden tot begin 16e eeuw te herleiden door het maken van een houtmonster d.m.v. een holle 5 tandige boor. Wat ik wel heel jammer vond, was het feit dat er geen gelegenheid was tot het stellen van vragen. Want ik was zelf heel nieuwsgierig of er in andere landen ook dergelijke onderzoeken worden gedaan en of de uitkomsten van al die onderzoeken ook gekoppeld worden, en of alle gegevens ook worden opgeslagen. Want het gebeurt maar al te vaak dat dergelijke grote bestanden verdwijnen na de dood van de onderzoeker. Het zou natuurlijk ook nog zo kunnen zijn dat iemand zijn gegevens helemaal voor zichzelf houdt en niet wil dat anderen ermee aan de haal gaan.  UitOIP (1) ervaring weet ik dat zoiets nog steeds voorkomt.  Paul heeft sinds 2017 er zijn beroep van gemaakt om in oude zolderbalken te boren en deze boorkernen te herleiden tot het gebied waar ooit de boom gekapt is. Want er is ook nog eens een verschil tussen de datum dat een boom gekapt is en daadwerkelijk als balkhout verwerkt is in een pand. Het is een wereldje apart, want oorlogen speelden een rol, de aanname dat Amerikaans grenenhout het beste hout op aarde is, is een fabel, en het blijkt dat hout uit bepaalde streken meer hars bevat dan hout wat nog geen 200 kilometer verder is gekapt. En dan blijkt maar weer dat een niet al te levendig onderwerp best heel interessant kan zijn, want ook houtworm en de boktor zijn een onderdeel van Pauls wereldje. En als je dan in zo’n prachtig kerkgebouw zit in Dokkum, mag je hopen dat de boktor dit koude gebouw links laat liggen.

Geef een reactie