De ultieme straf.

Sinds jaar en dag hebben wij op ons terras een Hosta staan, in een oude zinken teil. En het is een perfecte plant want hij is volledig onderhoudsvrij. Maar bovendien is het een ongelooflijke sterke plant die ieder jaar terugkomt. Die van ons bloeit, gaat dood, staat een volledige herfstperiode , winter en begin van het voorjaar in weer en wind. De ene 20210716_123044keer compleet uitgedroogd zodat de hele plant er uitziet als een verschrompelde molshoop in een emmer, en andere keren volledig onder water. Wekenlang zelfs. En dan bij vorst ook nog eens compleet bevroren. En toch komt die plant ieder jaar weer terug, wordt dan ook nog eens belaagd door grote hoeveelheden slakken die grote gaten in de bladeren vreten, en bloeit in de tussentijd gewoon uitbundig door. Een ultieme overlever! Maar er bestaat nog zo’n sterke overlever:  de Japanse duizendknoop. Een ongelofelijke woekeraar die ook op geen enkele manier kapt te krijgen is. Sterker nog: het is een ware plaag aan het worden. En dat komt niet eens zozeer door de zaden van de plant als wel door het wortelsysteem. De plant sterft namelijk gewoon af, maar de wortels blijven hoe dan ook doorleven en kunnen tot wel 3 meter de grond in japanse_duizendknoopgaan. Vergif helpt niet, en afmaaien ook niet. Natuurlijk is maaien optisch gezien wel een oplossing, maar de wortels blijven. Groot probleem is dan ook dat wanneer er gemaaid wordt langs sloten e.d. de verspreiding alleen maar bevorderd wordt. De plant kan zeer hoog worden en woekert het hele seizoen gewoon door, om na de winterperiode opnieuw verder te woekeren. Zelf kom ik geregeld in het Bûtenfjild, en aan de Boargemaster Nautastrjitte is een goed voorbeeld te vinden van deze plant, ten zuiden van de molen, richting de Houtwielen. Wie niet beter weet zal denken dat het een boomsingel is van meer dan 2 meter hoog  en dat deze daar 20210718_093209thuishoort. Maar wie goed kijkt zal zien dat het de Japanse duizendknoop is. Maar de plant is bijna overal terug te vinden in het buitengebied, en is intussen ook al binnen de dorpsgrenzen te vinden zoals bijvoorbeeld bij de begraafplaat van ons dorp.  De plant is in principe niet op een normale manier dood te krijgen. Eigenlijk alleen maar door alle wortels te verwijderen, en dat is natuurlijk niet te doen. Bovendien is dat ook veel te duur. Toen ik dit probleem deze week met iemand besprak kreeg ik een leuke uitspraak te horen over deze woekerende plant: “heb je ruzie met iemand, strooi dan het zaad van deze plant in zijn tuin. Is het binnen twee jaar een oerwoud”.

Geef een reactie