Er zijn een paar gespreksonderwerpen die je eigenlijk moet vermijden, om geen ruzie te krijgen. En dat zijn politiek en geloof. Twee onderwerpen waarover je het in principe nooit eens wordt. Er zijn overeenkomsten maar ook hele grote verschillen en juist die verschillen zullen door fanatici nooit losgelaten worden. En dus is het beter om deze onderwerpen over te slaan. En wat dan in de praktijk gebeurt is het feit dat gelijkgestemden elkaar opzoeken en vinden. Niks mis mee, zolang het maar niet doorschiet en zolang je er een ander maar niet mee voor de voeten loopt. Wat dat betreft is de meest recente dorpskrant van Broeksterwâld toch wel misser. In deze editie staat paginagroot een soort van gedicht over het Corona-virus. Nog niks mis mee, maar het gaat in mijn ogen verkeerd op het moment dat het bijna een Bijbelse tekst wordt waarin te lezen valt dat we moeten beven voor God. Etcetera. Het vreemde is nog wel dat er niet bij staat wie het aangeleverd heeft. Is het afkomstig van de redactie bij gebrek aan tekst? Is het van een dominee of kerkenraadslid? Het geheel is paginagroot afgedrukt zodat je er niet omheen kan. Maar is dit niet teveel van het goede? Natuurlijk begrijp ik best dat mensen hier steun aan kunnen hebben, of dat het misschien een soort noodkreet is van een zwaar gelovige. Maar hoort zoiets thuis in een dorpskrant? De krant wordt immers ook gelezen door niet gelovigen en andersdenkenden. Ook ons dorp heeft te maken met leegloop van kerken, en onderhand denk ik toch wel dat het merendeel van de inwoners niet meer ter kerke gaat. Toch heeft de redactie ervoor gekozen om het
prominent te plaatsen. Natuurlijk, iedereen heeft het recht om materiaal aan te leveren, net zoals het feit dat een redactie het recht heeft om iets NIET te plaatsen. Een dorpskrant is er voor het hele dorp, net zoals Dorpsbelang. Maar bij een dorpsbelang is er nog de keuze om wel of niet lid te worden, terwijl de dorpskrant huis aan huis bezorgt wordt in de beide dorpen. Als lezer kun je deze pagina wel of niet lezen, maar het staat er wél. De pagina vóór deze zware tekst gaat over een vijftal jubilarissen bij het koor Ta Gods Eare en dát vindt ik wel kunnen. Dat heeft nieuwswaarde en hoort inderdaad in een dorpskrant. De zware tekst niet. Die hoort thuis in de kerk waar gelijkgestemden bijeen komen, en waar dit soort teksten beter in het gehoor liggen. Misschien heeft de redactie hier niet over nagedacht, of misschien juist wél. Misschien om juist die bepaalde groep mensen te steunen. Maar voor een ander kan dit héél storend zijn. En zoals wel blijkt, hoor ik bij die laatste groep. Dit artikeltje komt gewoon op mijn blog en op Facebook, maar NIET in de dorpskrant. Dat heeft immers geen nut. Waarom zou ik een ander opzadelen met mijn overtuiging? En zoals gezegd: sommige onderwerpen kun je beter mijden.