Vissen zonder vergunning.

Inderdaad, na vele jaren ben ik weer aan het vissen. En omdat ik soms best wel tegendraads ben, heb ik ook nu weer geen vergunning. Ook nog nooit gehad trouwens.  Vissen mag alleen nog maar met een pas, en wil je eens een kievitsei rapen, mag dat ook al niet meer.  Wat dat soort zaken betreft ben ik niet zo van de ambtenarij.  Gisteren heb ik mijn geluk gezocht in de grachten van het immer mooie Dokkum.  Natuurlijk zou ik ook ergens in the middle of nowhere  mijn lijntje kunnen werpen, maar in Dokkum is het toch gezelliger. En op dat soort plekken is vissen net zoiets als uitgaan met een hond omdat je werkelijk continu aanspraak hebt van voorbijgangers. “Lukt het wat?” De één loopt of fietst gewoon verder, en een ander blijft even staan voor een praatje. En dat maakt zoiets dan ook weer leuk. Niet alleen het feit dat je buiten bent maar ook dat er nog mensen bereid zijn tot een praatje. Maar met vissen moet je gewoon geluk hebben, je kunt het niet afdwingen. De ene keer lukt het beter dan de andere keer. Zo voeren er ook meerdere bootjes voorbij met vissende mannen: bepaktdownload en bezakt in een roeibootje, elektrisch aangedreven door de grachten op zoek naar snoek. En ook dan weer die vraag “lukt het allemaal wat?”  Op zo’n moment ben je eigenlijk collega’s zonder dat je hen ooit eerder bent tegengekomen.  Nu had ik te horen gekregen dat je niet zomaar overal mag vissen en dat daar regels aan zijn verbonden. Maar daar heb ik helemaal niks mee, want water is water en wat er in zit is van iedereen. Toch? Natuurlijk moet je wel oppassen dat je andermans spullen niet vernielt, maar dat geldt toch overal voor? Dokkum is gewoon heel mooi, en zo vanaf de waterkant krijg je toch weer een heel ander beeld van zo’n historisch Elfstedenstadje. De geschiedenis druipt er gewoon vanaf. En als ik daar dan zo sta zie ik al die geschiedenis voorbij komen. Van pottenbakkers, blauwververs, het legen van wc tonnen, ratelende wielen over de veldkeitjes, van mensen die als beroep hadden het verwijderen van onkruid uit de bestrating, het bleken van de was , bierbrouwerijen etc etc.  Onnoemelijk veel bedrijfjes binnen de bolwerken, en heel veel materiaal werd aan en afgevoerd via het water. Heel vroeger nog eb en vloed in de stad, en zelfs een Admiraliteit. Wat moet daar door de jaren heen toch veel spul in het water zijn gevallen:  geldstukken, horloges, gespen etc. Toen in de jaren 70 de stadsgrachten werden uitgebaggerd werden er enorm veel vondsten gedaan op de plek waar het werd opgespoten. Zelf ben ik hier ook dagen geweest en heb ervoor zelfs gespijbeld. Alles wat zo door de eeuwen in het water was gevallen kwam weer boven water. En dat is dus de reden dat ik nu ook weer in Dokkum was. Om te vissen, met een magneet.

Geef een reactie