Lurking.

Ondanks alle vormen van social media komen wij hier in het noorden van het land, en zelfs van Fryslân, soms nog wat achterop in vergelijking met de rest van het land. En soms ben ik daar best wel blij om. Een goed voorbeeldje daarvan is de taal. Niet onze eigen Friese taal, maar de zogenaamde straattaal. In mijn eigen omgeving kom ik dat gelukkig nog niet al teveel tegen, maar op TV best wel veel. En ik heb er helemaal niks mee. En dat komt doordat het vaak woorden zijn uit andere landen, of woorden die door bepaalde groepen mensen gebruikt worden.  Veelal hebben deze woorden geen enkele straattaalverwijzing naar de Nederlandse bewoordingen zodat ze ook moeilijk aan iets te linken zijn (voor de buitenstaander dan). Maar soms zijn er ook woorden die gewoon uit de Engelse taal komen en gewoon te herleiden zijn. Zo hoorde ik gisteren het woordje “lurking”. Nooit van gehoord, maar het wordt gebruikt voor mensen die wel alles lezen op websites, maar zelf nooit een reactie plaatsen.  Zelf had ik dit al eens beschreven als “reagluurders of reaguurders”. Op zich is daar niks mis mee, want je hebt als lezer natuurlijk niet de verplichting om te pas en te onpas jouw mening ergens onder te zetten. Uit eigen ervaring weet ik dat ik zelf ook heel veel van dit type lezers heb: ze lezen alles, maar plaatsen nooit of vrijwel nooit een reactie onder een artikeltje. Maar als ik ze dan eens één op één spreek, blijkt dat ze alles hebben gelezen, inclusief de reacties van een ander!  Soms zijn mensen zelf niet in staat om een reactie te geven omdat ze problemen hebben met taal, maar veel vaker is het gewoon omdat men zich niet bloot wil geven. Omdat ze zich niet af willen zetten tegen de “groep” waar ze zelf bij horen. Deze mensen willen op zich wel een reactie geven, maar zijn bang voor de gevolgen van hun doen en laten. Het hoort niet zo. Zelf heb ik daar geen enkele moeite mee. Niet met het feit dat men niet reageert, maar ook niet om zelf reacties te plaatsen. Ik zie zoiets gewoon als een soort vorm van “dichterlijke”  vrijheid. Gewoon de vrijheid om te schrijven wat mij bezighoudt.  En ook de manier waarop. En als er dan mensen zijn die dat niet leuk vinden is dat eigenlijk niet mijn probleem. Nee, het is helemaal geen probleem. Zo ben ik, zo denk ik en zo schrijf ik. Mensen die dat niet kunnenStraattaal-A4 waarderen moeten mijn geneuzel gewoon links laten liggen. Reageren mag best, geen probleem. Alleen ben ik ermee gestopt om in te gaan op allerlei opmerkingen. Want waarom zou ik dat doen? Het is mijn tekst, en als dat niet binnen de kaders van iemands denkwereld past, is dat voor mij geen reden om de boel aan te passen. Reageren op commentaar heeft vaak ook helemaal geen nut, omdat heel veel mensen alleen maar reageren óm te reageren. Bekijk de vele waardeloze reacties op een site als Wâldnet maar eens. Gewoon bar en boos. Nee, vanuit die hoek bekeken ben ik nog het beste uit met die mensen die nu onder de term “lurking” vallen. Daarnaast heb ik een paar jaar geleden besloten om nooit weer een tekst van mij aan te passen of te verwijderen. Waarom zou ik?

Geef een reactie