De Marwei.

Deze week kreeg ik de vraag of ik belangstelling had voor een rondleiding in De Marwei. Nu was ik zo door de jaren al meerdere malen in de oude Blokhuispoort geweest, ook toen deze nog in werking was, maar nog nooit in de Marwei. En omdat ik zo’n beetje het braafste jongetje van de klas was, kom je niet zo snel in De Marwei. Hoewel ik toch best wel eens tegen het e.e.a. ben aangelopen. Letterlijk zelfs, zoals een in werking zijnde wietplantage, illegale bordelen, een plek waar Mercedes auto’s werden omgekat, is mij vals geld te koop aangeboden, ben ik meerdere malenschermafbeelding_2018-09-03_om_12.58.52 benaderd om wapens te kopen (niet alleen stiletto’s, boksbeugels en ploertendoders, maar ook vuurwapens) en dan nog de ontelbare handeltjes die “van de auto waren gevallen”. En dan nog “de jongens die wel even wat incassowerk wilden doen”.  Allemaal niet aan mij besteed. Maar zo door de jaren heen heb je er toch mee te maken. Maar De Marwei was voor mij toch ook iets nieuws. De vraag was trouwens afkomstig van een lid van onze biljartvereniging die zelf werkzaam is bij De Marwei. Dus niet een massale groepsgewijze rondleiding, maar gewoon even op de vrijdagavond. Eerst dacht ik nog dat het misschien een grap zou zijn, maar dat bleek niet zo te zijn. Wij dus naar Leeuwarden. En daar bleek het nog best druk te zijn. De massaal bezochte open dagen van weleer zijn passé, en er is nu gekozen voor een systeem waarbij het personeel een groepje van maximaal 4 personen een rondleiding mag geven. En hoewel het toch best wel druk was, was het toch een soort privé rondleiding door dit grote complex met een wirwar aan gangen en onnoemelijk veel deuren. Natuurlijk kregen we de gevangenen niet te zien, maar wél de 1 en 2 persoonscellen en alles wat daar bij hoort. Vergeleken met de barbaarse toestanden in veel andere landen is het allemaal nog best chique, maar toch schrok ik nog wel van de beschikbare ruimte op een cel, de dagindeling van gevangenen, de isoleercellen, het bedrag wat ze voor een dagdeel werken ontvangen (ruim € 3,00) en zaken als het huren van een TV voor de cel, en het feit dat werkelijk overal toezicht op is door allerlei teams met de meest gekke afgekorte benamingen. Maar aan de andere kant is er een fitnessruimte waar je u tegen zegt, een bibliotheek, knuffelkamers en noem het allemaal downloadmaar op. Reuze interessant om te zien, maar aan de andere kant is het ook dubbelop. Want in principe wordt er in zo’n instelling goed op je gepast en is er van alles mogelijk, en dat staat in schrille tegenstelling tot de schrijnende armoede die er echt wel te vinden is in ons land. En als je dan begin je toch wel eventjes te vergelijken. Natuurlijk zijn er (zware) criminelen die gewoon nooit weer op de openbare weg mogen komen, maar er zitten ook mensen voor zaken die u en mij ook zouden kunnen overkomen. “Als ze aan mijn kinderen of kleinkinderen komen, komen ze aan mij”. Inderdaad, zo denken we allemaal. Maar ook dan kom je in zo’n PI terecht. En ook gevangenen hebben rechten, ongeacht het vergrijp. Maar al met al heb ik mij wel enigszins verbaasd over de staat van onderhoud van het gebouw. De Marwei staat in de volksmond bekend als de nieuwe gevangenis, maar is onderhand toch behoorlijk aan onderhoud toe. Daarnaast vond ik het een naargeestig en kil gebouw. Nog erger dan een ziekenhuis. Maar het initiatief voor een rondleiding is geweldig, zeker op zo’n kleine, persoonlijke schaal. Het waren “maar”twee uurtjes, maar die waren zeer welbesteed. Met een bedankje voor onze gastheer van deze avond!

Geef een reactie