Krijg toch het zuur!

Soms gun je dat iemand, en soms heb jezelf ook wel behoefte aan iets zuurs.  In mijn kindertijd, zo tussen 1965 en 1975, woonden wij naast de regionaal overbekende frietzaak van mijn vader. Niet het overbekende Friet van Piet, maar op de ramen stond destijds met grote rode letters geschreven “Hier woont Piet Patat”. Vandaag de dag vind je in ieder gehucht wel een snackbar, maar destijds was dat iets nieuws. En ik kan imageshet mij behoorlijk helder voor de geest krijgen dat er ’s middags al de “slaatjes” werden gemaakt. Huzarensalade met wat groen, wat zuur, ei en een augurkje. Die augurkjes lagen in die tijd ook bij de braadworst (die toen nog keurig in schuine schijfjes werd gesneden) en ook bij de gehaktbal. Daar ben ik mee opgegroeid, en ik weet dus niet beter dat er bij een gehaktbal eigenlijk mosterd hoort en een paar schijfjes augurk. Gisteravond, na afloop van een aantal optredens van 3 koren in ons dorpshuis, kreeg ik honger. Nou ja, eigenlijk meer gezonde trek. Nu had men besloten om de ovens niet op te stoken maar wél gehaktballen warm te houden. Dus een gehaktbal. En die was op zich best lekker, goed van smaak en niet zo’n prefab geval uit een gehaktballenfabriek.  En helemaal van deze tijd:  houten mes en vork. Dit in het kader van de milieuvervuiling. Of eigenlijk juist niet. Dát deel van het gehaktballenfeestje was helemaal correct. Wat er dan mis was?  Inderdaad: geen augurkjes!  Gelukkig was de dorpshuisbeheerder snel vanJanco 2018 begrip en greep hij op tijd in. Want geheel ongevraagd kreeg ik twee lepels vol augurken uit het zuur over mijn gehaktbal. En dan vind ik het nog niet eens zo gek om er twee muntjes voor te moeten betalen. Gelukkig bleef de grote pot met zuur op de bar staan, want na mij werden nog een paar keer de schijfjes augurk uit de pot gevist. Nu neem ik het onze beheerder niet kwalijk, want hij is nog zo jong en begrijpt waarschijnlijk niet dat vooral ouderen zoiets zien als een toegevoegde waarde!  Maar gelukkig is hij dan wel weer van een generatie die dit soort dingen snel oppikt. Dus ik denk dat er sinds dit weekeinde alleen nog maar gehaktballen met augurk wordt geserveerd. Niet omdat het moet, maar omdat het kan! Heerlijk zo’n gehaktbal.

Geef een reactie