Na het lezen van een heel rijtje Fries talige boeken van Willem Schoorstra was ik wel weer eens toe aan wat anders. Nu heb ik nog een heel voorraadje boeken liggen die ik nog moet lezen, maar op aanraden van mijn vrouw ben ik begonnen met het boek “Moeders lichaam” van Joris van Casperen. Een totaal onbekende schrijver voor mij, maar met een heerlijke manier van schrijven. Makkelijk te lezen en te begrijpen. Geen gegoochel met (moeilijke) woorden en gek gedoe met zinsdelen, maar recht uit recht aan. “Moeders lichaam” is het waargebeurde verhaal van vrijgezel Piet van der Molen die zijn overleden moeder ruim twee jaar verborgen hield en in al die tijd haar AOW en pensioengelden opstreek. Eigenlijk zijn het twee verhaallijnen: die van het waargebeurde verhaal met daarna de ontdekking en de rechtszaken, en een geheel andere lijn die zijn jeugd beschrijft en zijn vrijgezelle jaren bij zijn moeder. En het vreemde aan dit boek vind ik de vorm waarin dit gebeurt: steeds een hoofdstuk uit zijn jeugd en daarna weer eentje over het waargebeurde verhaal. En dat wordt zo geweldig mooi omschreven dat je het boekeigenlijk in één keer uit wil lezen zonder steeds die verhalen over zijn jeugd e.d. Ik had het niet aan tijd om dit boek in één keer uit te lezen, maar wanneer ik meer tijd had gehad, had ik dit echt in één stuk door uitgelezen! Maar ik begrijp ook wel dat het boek de helft dunner zou zijn geworden zonder die andere verhalen en dan is het ook weer niet goed. Schrijver Joris van Casperen had er natuurlijk ook voor kunnen kiezen om alles veel uitgebreider te beschrijven, maar dan was het misschien weer te “droog” of langdradig geworden en dan is het ook weer niet goed. Maar het is een geweldig boek, wat een chronologisch overzicht geeft van het feit waarom hij het heeft gedaan en hoe hij het heeft gedaan. En dat is werkelijk fascinerend om te lezen. Hoe de praktische problemen opgelost moesten worden om het lichaam in te pakken, te verbergen, om de stank te verbloemen en de overlast van vliegen en muggen tegen te gaan. Ook het gehele gerechtelijke gedoe omtrent dit vreemde
voorval wordt beschreven, met gebruik van alle echte namen en data. Alles is waar gebeurt en gebaseerd op de gesprekken met de dader en alle mensen uit zijn omgeving, zoals familie, vrienden en buren. Een heerlijk boek over een verhaal wat net zo goed door iemand bedacht zou kunnen zijn, en wat op zich ook heel geschikt is voor een verfilming. En als dat ooit eens het geval is, zou ik er zeker naartoe gaan. Gewoon omdat het eigenlijk allemaal zo gewoon is. Geen kwade opzet in het verhaal en min of meer ook nog goed bedoelt. Ik ken de andere boeken van deze schrijver niet, maar ben wel heel nieuwsgierig geworden. Als die net zo losjes zijn geschreven als Moeders lichaam, ga ik ze zeker lezen. Met terugwerkende kracht. Net zoals ik dat heb gedaan met de boeken van Schoorstra. En ook dat was geen straf.