Kluun.

Waarschijnlijk denken heel veel mensen dat ik alleen oog heb voor oude materialen, en de geschiedenis van ons dorp  in het bijzonder, en die van Fryslân in het algemeen. Er zijn zelfs mensen die denken dat ik een soort cultuurbarbaar ben met betrekking tot hedendaagse zaken. Deels klopt dat wel, want ik hoef maar naar de ijsfontein in 55594280_473598213177731_849450411235475456_nDokkum  om kippenvel te krijgen. Niet van dat kinderachtige ijslaagje aan de schaduwzijde van het geval, maar van het feit dat zoiets goedgekeurd is en maar liefst € 700.000,00 heeft gekost. Een ander voorbeeld is de bodemloze put in Leeuwarden met de naam Neushoorn. Een te duur en te groot opgezet geheel, met een schreeuwend financieel  exploitatietekort.  In dit soort gevallen ben ik echt een cultuurbarbaar. Maar ik durf van mijzelf best wel te stellen dat ik toch wel een brede interesse heb. Zo was ik gisterenavond aanwezig in de Theaterkerk in Nes, van Anke Bijlsma (en Gerrit Breteler), waar Raymond van de Klundert een lezing hield. Raymond is beter bekend onder zijn “schrijversnaam”:  Kluun.  Al in het begin kregen we antwoord op de vraag waar die naam vandaan komt. En dat heeft warempel te maken met onze provincie, want hij was in 1985 aanwezig in onze provincie om de Elfstedentocht bij te wonen. En hier kwam hij voor het eerst in zijn leven te maken met het klunen. Het leverde hem direct de bijnaam Kluun op.  Jammer genoeg was er slechts een kleine opkomst, maar dat was voor Kluun geen reden om55917805_473598206511065_3061633979158364160_n minder enthousiast te zijn. Hij las voor uit eigen werk, en zelfs nog een aantal pagina’s  van een ruwe opzet voor een nieuw boek. En dan blijkt maar weer dat zo’n ruwe schets nog behoorlijk bijgeschaafd moet worden. En dat was ook een vraag die ik hem gesteld heb: hoever wijkt het uiteindelijke boek af van de eerste ruwe opzet?  Het antwoord was een uiteenzetting waaruit bleek dat dit soms tot wel 10 maal toe opnieuw op papier wordt gezet en wordt geredigeerd!  Maar uiteindelijk is het  de schrijver natuurlijk  die alles goedkeurt, al heeft de uitgever meestal wel een goed beeld van wat mogelijk is. Kluun is heel goed in staat om zo’n avond te vullen met teksten en privé aangelegenheden en zo tot een aaneensluitend geheel te komen. En daar ben ik best wel een beetje jaloers op, want uiteindelijk doet hij niets meer dan wat tekst 56229297_2234713459922848_8132029058918645760_noplezen uit boeken die gewoon in de boekhandel te koop zijn, en ook op iedere rommelmarkt te vinden zijn.  En die privé zaken zijn eigenlijk de aanleiding geweest voor zijn boeken. Met andere woorden: het is een kunstje wat hij goed doet, en nog heel lang kan doen door de bekendheid die hij heeft gekregen door het boek  “Komt een vrouw bij de dokter” uit 2003, en de gelijknamige film uit 2009.  Maar goed, het was allemaal heel aangenaam, mede ook door het prachtige pand, en het spontane  muzikale intermezzo van Gerrit Breteler die een prachtig Engelstalig lied ten gehore bracht.  Het blijft natuurlijk een grote gok om iemand als Kluun naar het hoge noorden te halen,  want literatuur is niet voor iedereen even gemakkelijk. Maar goed, het begin is er, en ik hoop dat dit het begin is van een lange(re) rij.

Geef een reactie