“De Goude Swipe”: mij favoriete Friese boek op de planken gebracht door onze eigen toneelvereniging in ons eigen dorpshuis. Kan het nog beter? Dat was vooraf nog maar de vraag, want dit boek staat bol van Friese trots en stugge karakters. Die moeten volgens mij ook gespeeld worden door mensen die dit ook echt over kunnen brengen. En natuurlijk ben ik bevooroordeeld vanwege de jarenlange successen van deze toneelvereniging. Nu heeft deze vereniging “het geluk”dat ze veel jongere spelers binnen hun groep hebben. Dat is natuurlijk prachtig, want bijna alle verenigingen zijn op zoek naar jongeren. Maar is er dan genoeg kennis en vermogen aanwezig om de sfeer en intentie van dit boek over te brengen? Eerlijk gezegd had ik mijn twijfels, maar de kaartverkoop ging heel vlot, en al snel kwam men met extra data op de proppen. Ook nadat de eerste optredens waren geweest. Dat zegt dan ook wel weer iets. Zaterdagavond was het dan zover: ik mocht plaats nemen op de tribune die mij iedere keer weer een zeer pijnlijke rug bezorgt.  Maar dat had ik er best voor over, want als je commentaar wilt leveren moet je er wel zelf bij zijn geweest. Dat is mijn standpunt, maar veel mensen denken daar anders over en durven over alles en iedereen een mening te vormen zonder ook maar enige vorm van achtergrondinformatie.  Maar ik had al een halve mening, en die mening is na het zien van het stuk niet veranderd. Was het maar waar.  Want waar ik al bang voor was vond ook inderdaad plaats: de intentie van het boek kwam er niet goed uit. De passie voor de paardensport, de stugge karakters enz. Natuurlijk is het heel gemakkelijk om iets af te branden waar een ander zoveel tijd in heeft gestoken, maar dat is niet het geval. Achteraf hoorde ik van meerdere spelers hoeveel moeite men heeft gehad om de juiste spelers te vinden bij de personages uit het boek. En dat is eigenlijk niet goed gelukt. En als je het stuk dan opnieuw beschouwd binnen de kaders die men had, was het helemaal niet slecht. Gewoon goed gespeeld, gewoon goed dorpstoneel.  Er zat zelfs wat humor in, en dat was ook wel nodig in zo’n type toneelstuk. Maar mijn lat lag gewoon te hoog nadat ik het boek voor de zoveelste keer had gelezen (in de oude spelling van 1943). Ik had /heb het boek heel anders gevisualiseerd.  Het ligt dus eigenlijk aan mij. En het klopt dan ook niet om te zeggen dat het niet goed was, dat is te kort door de bocht. Deze groep mag zich gelukkig prijzen dat er zoveel jongeren bij zitten, jongeren die de afgelopen behoorlijk zijn gegroeid in hun kunnen. Een groep met potentie zeg maar. Maar op de keper beschouwd op dit moment, zonder de juiste gastspelers, te licht bevonden voor De Gouden Swipe.  Of ik morgen nog wel door het dorp durf te lopen? Natuurlijk wel, want ik weet dat ik niet de enige ben die er zo over denkt. Want ook dat hoorde ik van een aantal spelers. Wat ik eigenlijk het meest miste?  De wedstrijden zelf.  Ik was er min of meer vanuit gegaan dat ze dit via een scherm zouden weergeven op een groot doek, zodat de spanning wat beter over zou komen.  Maar dat ontbrak helaas. Gelukkig zijn 8 avonden compleet uitverkocht, en is er nog een laatste (nummer 9) aan toegevoegd. Dat zegt genoeg.