Kleingeld

Kleingeld.

In zijn werkzame leven was mijn vader eentje van de oude stempel, want net als heel veel marktlieden en winkeliers droeg
hij overdag een blauwe stofjas. En dat was ook wel nodig,  want ook zijn werk was niet altijd even schoon. Vooral ten tijde van zijn handel in oude bouwmaterialen was het echt een noodzaak. Hij had natuurlijk ook kunnen kiezen voor een overall, maar een stofjas was toch echt iets gemakkelijker met aan en uittrekken. En ik weet echt niet beter of hij had dagelijks zijn blauwe stofjas aan. Net als alle andere kooplieden in 0768543544a8c4a075d6031508e9d2b5die tijd had hij een koopmansbeurs bij zich. In die tijd was alles nog handje contantje en hij had dan ook altijd geld op zak. Het briefpapier zat in de portefeuille, en het kleingeld – muntgeld  had hij altijd in de rechterzak van zijn stofjas. Soms zelfs zoveel dat zijn stofjas a.h.w. eenzijdig werd door het gewicht. In een lollige bui bood hij mij ooit aan om dit kleingeld ongezien van hem te kopen.

Ik was destijds iets van een jaar of 13 – 14, en was nog niet zo ervaren in het handel doen. Maar hij trok mij over de streep, en ik kocht op de gok de inhoud van zijn jaszak. Het was voor mij snel geld, want mijn vader schoot er echt grof bij in. Achteraf heb ik vaak gedacht dat hij wel ongeveer wist wat de waarde was van het kleingeld, en dat hij mij wilde aansporen om de handel in te gaan, of gewoon om mij iets te laten verdienen. We hebben dit gedurende de jaren daarop nog vaak gedaan, en de ene keer was het in mijn voordeel, en een andere keer in zijn voordeel. Maar het was altijd leuk om te doen, en bracht de nodige spanning met zich mee. Datzelfde was het geval met zijn Staatsloten. Hij had iedere maand een paar Staatsloten, en als er dan twee van de ee46a81e94f577fba368efa66e047218drie trekkingen waren geweest, bood hij mij één of twee loten te koop aan voor de derde en laatste trekking. Meestal was dat dan voor de helft van de prijs of zoiets, want het was altijd weer opnieuw handelen. In de derde trekking waren de prijzen hoger dan in de eerste twee trekkingen, nog steeds overigens, en dus waren de winstkansen ook hoger. Het was altijd een spannende zaak, zeker op zo´n jeugdige leeftijd. En het was altijd weer leuk als er in die derde trekking een prijs viel die hoger was dan het overeengekomen bedrag. Natuurlijk was hij de lachende derde als ik de loten niet had gekocht, en er wel een prijs op één van de loten viel. En natuurlijk moest ik dat dan dagen achtereen aanhoren.

 

Ach, die oude tijd.

Geef een reactie